Όντως επικρατεί σαν πρακτική οι εφορίες να ζητάνε ολόκληρο το 15% (παρόλου που έχει ήδη πληρωθεί 10% φόρος) βασιζόμενες στην
ΠΟΛ.1052/15.3.2007, όπου στο Άρθρο 6 παρ.2 αναφέρει "για την αποφυγή καταβολής φόρου 10% και επί του φόρου που έχει καταβληθεί στην αλλοδαπή (διπλή φορολογία)..θα προβαίνουν στην παρακράτηση φόρου 10% στο καθαρό ποσό που εισάγεται από την αλλοδαπή, δηλαδή μετά την αφαίρεση του ποσού φόρου που τυχόν καταβλήθηκε σε αυτή". Δηλαδή θεωρεί διπλή φορολογία αν φορολογηθεί κάποιος στον φόρο του εισοδήματος και όχι ότι φορολογείται 2 φορές για το ίδιο εισόδημα. Οπότε, βασιζόμενοι σε αυτήν την ερμηνεία, ξανα-φορολογούν στην Ελλάδα ότι έχει απομείνει από τους τόκους.
Όμως στον νέο νόμο
4110/2013, άρθρο 2 παρ. 3, αναφέρει:
«Στους τόκους που αποκτά φυσικό πρόσωπο κάτοικος Ελλάδας από καταθέσεις στην αλλοδαπή ή από ομολογιακά δάνεια που εκδίδονται σε αυτή και παραμένουν στην αλλοδαπή, ο δικαιούχος υποχρεούται να αποδίδει τον οφειλόμενο φόρο δεκαπέντε τοις εκατό (15%) με την υποβολή δήλωσης στην αρμόδια δημόσια οικονομική υπηρεσία μέχρι και την 31η Ιανουαρίου του επόμενου από την καταβολή ή πίστωση έτους, προσκομίζοντας και το πρωτότυπο αποδεικτικό της αλλοδαπής τράπεζας ή πιστωτικού οργανισμού, από το οποίο θα προκύπτει
το ποσό των τόκων που καταβλήθηκε ή με το οποίο πιστώθηκε ο λογαριασμός του στην αλλοδαπή κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, ο φόρος που έχει παρακρατηθεί και ο χρόνος καταβολής ή πίστωσης.
Από το συνολικό
ποσό του φόρου που αναλογεί και πρέπει να αποδοθεί,
εκπίπτει ο φόρος που αποδεδειγμένα έχει παρακρατηθεί από τα φυσικά πρόσωπα σε κράτος με το οποίο η Ελλάδα έχει θέσει σε ισχύ Σ.Α.Δ.Φ. για το εισόδημα που προέκυψε σε αυτό και μέχρι του ποσού του φόρου που αναλογεί για το εισόδημα αυτό στην Ελλάδα, εφόσον ο φόρος που παρακρατήθηκε στο άλλο κράτος ορίζεται στις διατάξεις της Σ.Α.Δ.Φ..»
Το τελευταίο είναι σύμφωνο με την κοινοτική οδηγία
2003/48/ΕΚ "(21) Το κράτος μέλος της φορολογικής κατοικίας του πραγματικού δικαιούχου οφείλει να διασφαλίζει την εξάλειψη της διπλής φορολογίας των πληρωμών τόκων που ενδεχομένως να προκύπτει από την εφαρμογή παρακράτησης φόρου στην πηγή, σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει να προβλέπει έκπτωση φόρου ίση με το παρακρατηθέν στην πηγή ποσό, μέχρι του ποσού του φόρου που οφείλεται στο έδαφός του".