Χωρίς σχόλια ...

www.huffingtonpost.gr/ioannis-ioannidis/...mpaign=24MediaWidget

Καλά τα λέει, αλλά μήπως ο καθηγητής προτιμά εναλλακτικά το ασκέρι των άναρχων Μαοϊκών Συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ;

Φίλε batista, τι περίμενες;
Οι Έλληνες ψηφίζουν με περίεργα κριτήρια.

Ψηφίζουν αθλητές, ηθοποιούς, μοντέλα, δημοσιογράφους, ποδοσφαιριστές, συγγενείς πολιτικών, γιατί " τα λένε ωραία κ τους βλέπουν συχνά στην τηλεόραση"..
Δεν έχουν ιδέα για το τι σχέδια έχουν για τη χώρα.
Τους ψηφίζουν γιατί θέλουν να τους βλέπουν στα κανάλια, ως βουλευτές πια..
Λες κ βλέπουν τηλεόραση.

Έτσι που έγιναν τα πράγματα, δεν χρειαζόμαστε πολιτικούς, αλλα λογιστές-τεχνοκράτες.
Όλα τα άλλα είναι ψέμματα..

Καράντη Μαρία (cross) έγραψε:
Δεν διακρίνω κάτι τέτοιο στην επιχειρηματολογία του ανθρώπου, άλλωστε η αναφορά του στον "Γιάνης" μόνο αυτό δεν δείχνει. Αυτό που βασικά λοιδορεί είναι τον παρασιτισμό, την κομματοκρατία, την αναξιοκρατία, την υποκρισία και την ανικανότητα που κυριαρχεί στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Το μεγαλύτερο λάθος που μπορούμε να κάνουμε διαβάζοντας τα γραφόμενά του, είναι να τα κρίνουμε μέσα από το "κομματικό φίλτρο" του "... αφού λέει και κάτι κακό για το κόμμα που τυχόν υποστηρίζουμε, τότε μάλλον πρέπει να είναι με τους ... άλλους....".

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos) έγραψε:

Το βασικότερο και ταυτόχρονα τραγικότερο, φίλε Παναγιώτη, που επισημαίνει ο άνθρωπος, είναι το γεγονός ότι όσο καλές προθέσεις και αν τύχει να έχει κάποιος ο οποίος αναλαμβάνει τις τύχες ενός κόμματος ή της χώρας, φαίνεται τελικά πολύ μικρός να τις κάνει πράξη, καθότι "πρέπει" ταυτόχρονα να διατηρεί ευχαριστημένους και τους στρατούς (κομματικούς και άλλους) που τον συντροφεύουν με ... το αζημίωτο.
Όλο αυτό συνοψίζεται με πολύ γλαφυρό τρόπο στην φράση του (αναφερόμενος στον Κ. Μητσοτάκη, δυστυχώς όμως αυτό θα μπορούσε να αφορά σε οποιονδήποτε αρχηγό ελληνικού κόμματος εξουσίας)...
"...Κάποιες φορές που σας ακούω, λέω, «Κοίτα, λες αυτός να είναι αληθινός αξιοκράτης επιτέλους, απίστευτο!» Αλλά έπειτα ακούγεται το κοφτό βηχαλάκι, κοιτάω ποιοι σας συντροφεύουν ολόγυρα, και θυμάμαι πάλι περί τίνος πρόκειται..."