Σήμερα πήρα την απόφαση να γράψω για πρώτη φορά, παρόλο που επισκέπτομαι το site πολύ καιρό τώρα, θα έλεγα χρόνια..
Με τη σειρά μου συγκινημένος θα ήθελα κι εγώ να εκφράσω τα συλληπητήρια μου για την απώλεια του Σωτήρη στους οικείους του.
Δεν γνωριζόμασταν, αλλά όταν έμπαινα στο φόρουμ έψαχνα σχεδόν πάντα για μηνύματα του τα οποία διάβαζα με ενδιαφέρον, ενίοτε με θαυμασμό. Μου είχε κάνει εντύπωση όπως και σε πολλούς άλλους εδώ μέσα, ο ιδιαίτερος τόνος στα μηνυματα του, το μυαλό του, ο σπάνιος τρόπος σκέψης, η επιχειρηματολογία του, οι γνώσεις του, στοιχεία που δεν περνούσαν απαρατήρητα και σε εμένα προσωπικά συνέβαλαν στο να διαμορφώνω μέρος των απόψεων μου (παρεπιπτόντως συμφωνούσα σε αρκετά απο τα γραφόμενα του). Πιστεύω ότι υπάρχουν κι άλλοι, που μπορεί να μην είναι εγγεγραμένα μέλη, διάβαζαν όμως τα γραφόμενα του και νιώθουν παρόμοια συναισθήματα. Πολύ σημαντική η συνεισφορά του και αισθητή η απουσία του από το φόρουμ. Ας μου επιτραπεί να πω οτι κάθε απώλεια που βιώνουμε μας κάνει φτωχότερους στη ζωή. Και βέβαια μέσα από ένα τετοιο συμβάν αξιολογούμε τελικά τι έχει αξία στη ζωή, ξεχωρίζουμε τα σημαντικά από τα ασήμαντα. Αυτό θεωρώ οτί είναι υψιστης σημασιας.
Δεν ξέρω αν μπορώ να σε αποκαλέσω φίλο, αλλα ας μου επιτραπεί, φίλε Σωτήρη σε ευχαριστώ πολύ για όλα όσα μοιράστηκες εδώ μέσα με γνωστούς... και αγνώστους όπως εμένα.
Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή σου.
