George έγραψε:
Στο νέο φορολογικό εντάσσουν την καταστατική έδρα των offshore ως ημεδαπή όταν ο μέτοχος είναι Έλληνας ! ( με προϋποθέσεις βέβαια αλλά αυτές δεν λεν τίποτα για την περίπτωση μας. ) Που σημαίνει ότι την όποια offshore πχ .ltd την αντιμετωπίζουν φορολογικά ως ΕΠΕ, η οποία υποχρεούται και στην φορολόγηση των μη διανεμόμενων κερδών αλλά και υποχρεωτική διανομή μερισμάτων.
George, Αυτό μου φαίνεται χλωμό να εφαρμοστεί, γιατί η GR εφορία δεν μπορεί να έλεγξει τα πεπραγμένα μιας ξένης εταιρείας.
Είτε μέτοχος της General Motors USA είναι κάποιος, είτε της “Waybound Tribeking Obaho Pty. Ltd.” με έδρα τη Βερμούδα, ίδια αντιμετώπιση θα έχει από τη ΔΟΥ του. Τι θα κάνει δηλαδή η εφορία βάσει του νόμου τους, θα ζητήσει από τον κάτοχο των μετοχών της General Motors ή της BASF AG (D) στοιχεία για το πόσα ήταν τα μη διανεμόνενα κέρδη το προηγούμενο έτος? Δε γίνεται. Το ίδιο «δεν γίνεται» έχει εφαρμογή και για την “Waybound Tribeking Obaho Pty. Ltd.”
Προσέξτε τώρα, γιατί το αρθράκι απ’ το «ΒΗΜΑ» που μας έβαλε εδώ η φίλη μας:
maria έγραψε:
έχει μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία:
Ανά ΔΟΥ στην Ελλάδα υπάρχουν καταχωρημένες οι ακόλουθοι αριθμοί off-shore εταιριών:
Α’ Αθηνών 10
Α’ Κέρκυρας 69
Α’ Πατρών 10
Αγίου Νικολάου 46
Αγίου Στεφάνου 10
Αίγινας 33
Ανδρου 51
Αργοστολίου 26
Β’ Κέρκυρας 27
Βόλου 36
Γλυφάδας 15
Δ’ Αθηνών 30
Θηβών 20
Θήρας 24
Ιθάκης 16
Καλαμάτας 31
Κρανιδίου 186
Λευκάδας 21
Λιβαδειάς 37
Μυκόνου 244
Πάρου 93
Ρόδου 58
ΦΑΕ Αθηνών 2.908
ΦΑΕ Θεσσαλονίκης 68
ΦΑΕ Πειραιά 1.195
Χαλκίδας 53
Χανίων 43
Χίου 16
Ψυχικού 16
Το σύνολο όλων αυτών είναι 5.392 εταιρείες.
Από τα νούμερα αμέσως αντιλαμβάνεται κανείς μερικά πράματα:
Π.χ. στον Πειραιά υπάρχουν πολλές (1.195) γιατί σε πολλές περιπτώσεις κάθε βαποράκι ανήκει σε μια off-shore.
Στη Μύκονο ο αριθμός είναι μεγάλος (244) γιατί προφανώς εκεί διάφορα σπίτια είναι γραμμένα σε off-shore.
Η Άνδρος έχει αρκετές για το μέγεθος της (51) αλλά η Άνδρος είναι νησί εφοπλιστών, και μπορεί κάποια καράβια (η και σπίτια τους) να είναι γραμμένα σε ξένες εταιρείες.
Το Κρανίδι είναι πράγματι αξιοπερίεργο πως έχει συγκεντρώσει τόσο κόσμο, αλλά αιτιολογείται με τα κάτωθι:
1) Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί στην περιοχή (Πόρτο Χέλι κλπ) μια «ανάπτυξη» από σπίτια «επωνύμων» που την βρίσκουν ελκυστική.
2) ‘Ισως η ΔΟΥ Κρανιδίου να ήταν για κάποια περίοδο «βολική» στις... συναλλαγές της.
Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό. Το θέμα μας είναι ότι ΚΑΘΕ ΜΙΑ από αυτές τις 5.392 εταιρείες είχε υποχρεωτικό λόγο να πάει να «γραφτεί» σε μια Ελληνική ΔΟΥ. Είτε ήθελε να αγοράσει ακίνητο, είτε πλοίο, εν πάσει περιπτώσει ήθελε να ασκήσει κάποια δραστηριότητα ή να κάνει κάποια πράξη που ήταν απαραίτητη η «θεώρηση από ΔΟΥ» για να γίνει.
Ξέρετε πόσες εταιρείες (με έδρα στο εξωτερικό: σαν του Άκη) και ιδιοκτήτες Έλληνες ΔΕΝ έχουν κάνει αυτή τη διαδικασία? Άπειρες. Αυτές, δεν είναι στη λίστα των 5.392 του Ρακιτζή. Αυτές, πως ελέγχονται? Η απάντηση είναι απλή: Δεν ελέγχονται. Και δεν νομίζω ότι μπορούν να ελεγθούν.
Και πάω τώρα σ’ αυτά που έγραψε ο φίλος εδώ:
crt έγραψε:
Τα περί offshore που ανέφερα καμία σχέση δεν έχουν με Τσοχατζόπουλο και σία.
Αυτοί δεν τις δήλωναν.
Εγώ αναφέρομαι σε νομιμότατες ενέργεις (το να κάνει κανείς μία τέτοια εταιρεία οπουδήποτε είναι νόμιμο).
Το να φορολογείται η εταιρεία μόνον στην χώρα όπου είναι η έδρα της, επίσης νόμιμο. Το να μην παίρνει αμοιβές πάσης φύσεως ή μερίσματα ο ιδιοκτήτης επίσης νομιμότατο.
Το να γίνει έκτακτη εισφορά σε κέρδη εταιρείας από δραστηριότητες εταιρείας του εξωτερικού δεν μπορεί να γίνει επειδή κάποιος ιδιοκτήτης φορολογείται στην Ελλάδα (θα ήταν σαν να λέμε ότι έχουμε μετοχές της Apple και βάζουν έκτακτη εισφορά στα κέρδη της εταιρείας). Άρα θα ήταν πιο δύσκολο να γίνει επιλεκτική έκτακτη εισφορά/δήμευση σε τέτοιες εταιρείες και να εξαιρεθούν πολλές άλλες (αφού είμαστε στην Ε.Ε.).
Η παρανομία του Τσοχατζόπουλου δεν είναι ότι είχε ιδρύσει ή ήταν μέτοχος σε κάποια ξένη εταιρεία. Η παρανομία του ήταν ότι αυτή η εταιρεία (που η σχέση του με αυτήν έχει αποδειχθεί) μάζευε λεφτά (επίσης αποδείχτηκε αυτό) από προμήθειες (που δεν γραφόντουσαν πουθενά) για πωλήσεις που γινόντουσαν προς την Ελληνική Δημοκρατία. Αυτό, σε συνδυασμό με την τότε ιδιότητα του (Υπουργός που αποφάσιζε για το από που θα αγοραστούν τα πράματα) τον καθιστά υπόλογο για δωροδοκία. Αλλιώς, γιατί του τα έδιναν τα λεφτά οι προμηθευτές, επειδή είναι ομορφάντρας?
Και επειδή το χρήμα δεν γραφόταν πουθενά, θεωρείται «βρώμικο», και επειδή απ’ αυτό το χρήμα αγοράστηκαν σπίτια, κουρτίνες της κ. Βίκυς, πληρώθηκαν γάμοι κλπ, κολλάει και η κατηγορία του «ξεπλύματος».
Αν πάω εγώ, ή εσύ, crt, ένα ταξίδι στον Παναμά, μπω στο κατάλληλο δημόσιο γραφείο, πω «Καλημέρα σας, θέλω να ιδρύσω μια εταιρεία» (και την ιδρύω: 10 λεπτά και ένα πεντακοσάρικο χρειάζονται) είναι κάτι παράνομο? Όχι προφανώς. Φεύγω με ένα φάκελλο που έχει όλα τα νομιμοποιητικά της έγγραφα, το ποιος τη δεσμεύει με την υπογραφή του, τα πάντα. Που είναι η παρανομία? Πουθενά. Και είναι όλα θεωρημένα και νόμιμα από το κράτος του Παναμά.
Στη συνέχεια αυτή η εταιρεία νοικιάζει στη Φλώριδα ένα μαγαζί, το φτιάνει εστιατόριο, προσλαμβάνει κόσμο, αρχίζει να δουλεύει και βγάζει κέρδη. Φορολογείται από τις ΗΠΑ το μαγαζί (αυτοί δε χαρίζονται, δε πα να ‘σαι ο πάπας της Ρώμης), στον Παναμά δεν φορολογείται (έτσι είναι ο νόμος του) αλλά εγώ εδώ σαν Έλληνας ιδιοκτήτης της εταιρείας, του εστιατορίου κλπ τι φόρο πρέπει να πληρώσω? Ποιος θα με ελέγξει τι κέρδη βγάζω στη Φλώριδα και την Παναμέζικη εταιρεία μου? Και πως θα με ελέγξει?
Θέλω να καταλήξω: Κάπου έχει τρύπες όλη αυτή η φιλολογία (και νομοθεσία ίσως) περί «φοροφυγάδων μέσω off-shore». Και μάλλον πλασσάρεται ως τροφή για τους πεινασμένους, που πρέπει να κατευναστεί η πείνα τους με κάποιο τρόπο. Αλλά δεν είναι τροφή. Είναι λόγια του αέρα, ή αέρας κοπανιστός.