Κάτι που πρέπει να θίξω (και συζήταγα και στο Κάπιταλ με ένα δυο φίλους), είναι η εκπληκτική ομοιότητα που υπήρχε (μέχρι την Παρασκευή τουλάχιστον) στο κλίμα εφησυχασμού και ευφορίας στα διεθνή χρηματιστήρια, με το κλίμα που υπήρχε το 2008, ακριβώς λίγο πριν την πτώχευση της Lehman Brothers, και της απώλειας του 100% των χρημάτων που διατηρούσαν επενδυτές στα ΑΑΑ αμοιβαία της.
Φυσικά μερικοί αναλυτές λένε πως το κλίμα είναι αφύσικο και τεχνητό, πως έχει μειωθεί ο όγκος συναλλαγών στο ελάχιστο, ότι επίκειται αντιστροφή, ότι οι δείκτες που δείχνουν μια πολύ συγκεκριμένη μερίδα κεφαλαίων (insiders) λένε ότι τόσο καιρό ξεφορτώνουν σαν τρελοί, ότι όλα τα μεγάλα αμοιβαία έχουν ρίξει όλα τα διαθέσιμα κεφάλαια τους (και μοχλεύοντας) και ένα σωρό άλλες λεπτομέρειες που εξηγούν πολλά.
Αυτό το κλίμα ξεκίνησε από τα μέσα Νοέμβρη, και πήγε τους δείκτες >15% μέσα σε τέσσερις μήνες, ωθούμενο φυσικά από την νομισματική χαλάρωση της FED και διάφορα άλλα κόλπα που εφήρμοσε ο Ομπάμα για να διορθώσει κάποιους δείκτες (προσωρινά) και να κρατήσει την αγορά .
Είναι περίεργη η συγκυρία και είναι επίσης αν προκύψει βίαιη αναστροφή, θα είναι αναπόφευκτος ο συνειρμός ότι το θέμα αυτό (ή και άλλα που πιθανόν να έρχονται) σχεδιαζόταν εδώ και μήνες, και μάλιστα κάποιοι σκοπεύουν να βγάλουν πάλι ένα σωρό λεφτά από τη χρεοκοπία τραπεζών, μη πω λαών ολόκληρων.
