vortex,
To "χρήμα", σαν ανταλλακτικό μέσο και μέσο αποθησαυρισμού πλούτου έχει μια ιστορία 3~5.000 ετών. (Ίσως και παραπάνω, δεν είμαι καλός στην τόσο αρχαία ιστορία).
Πέρασε από διάφορες μορφές, ξεκινώντας από τα πολύτιμα μέταλλα, μερικές φορές μπαχαρικά, και κάποια στιγμή (πριν 400-500 χρόνια) οι κρατικές οντότητες που αισθάνθηκαν ότι είχαν την ισχύ (και το κύρος, και την πίστη) να εκδώσουν "χαρτιά" για να αντικαταστήσουν τα προηγουμένως κυκλοφορούντα μέσα, το έκαναν:
Βεβαίως οι εποχές αλλάζουν, η τεχνολογία επίσης, και βεβαίως η σημερινή μορφή ανταλλακτικού μέσου και μέσου αποθησαυρισμού κάποια στιγμή ίσως θα αλλάξει και θα αντικατασταθεί από κάτι άλλο.
Αλλά οι αλλαγές αυτές δεν γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη, και κυρίως δεν γίνονται επειδή τύποι σαν κι αυτούς
αποφάσισαν ότι έτσι πρέπει να γίνει, για τους δικούς τους λόγους.
Γιατί?
Μα γιατί ο κόσμος φοβάται (και το πρώτο που κοιτάει) είναι αυτός ο κίνδυνος:
Ο κίνδυνος δηλαδή του να χάσει μέσα από τα χέρια του αυτό που νομίζει ότι έχει και με το οποίο αισθάνεται ασφάλεια, άνεση, δυνατότητα συντήρησης, επιβίωσης και ανάπτυξης, όλα όσα η ΠΙΣΤΗ σε ένα συναλλακτικό μέσο του προσδίδει.
Το χαρτί έγινε αποδεκτό σαν τέτοιο μέσο όταν αυτός που έβαζε την υπογραφή του πάνω σ' αυτό έγινε πιστευτός. Είτε λεγόταν βασιλιάς, είτε πάπας, είτε ναϊτης, είτε τραπεζίτης, είχε πρόσωπο.
Ο Ντράγκι τώρα (που υπογράφει τα ευρώ) καθώς και οι Jacob Lew και Tim Geithner (που υπογράφουν τα δολλάρια) έχουν.
Στη μέθοδο που περιγράφεις, ποιος είναι αυτός που θα "εγγυηθεί" την αξία της? Ο Σάλλας που θα θέλει να παίρνει κάθε μήνα το μισθό ή τη σύνταξη σου για να σου "παραχωρήσει" μια κάρτα για να ψωνίζεις? Θα τον εμπιστευθείς?
Όσο για το ότι το "κυκλοφορούν χαρτονόμισμα" θα μειωθεί σταδιακά (δια της απόσυρσης), υπάρχουν κανόνες (και δεν αναφέρομαι σε νόμους, αναφέρομαι σε φυσικούς κανόνες) που καθορίζουν πόσο πρέπει να είναι αυτό για να δουλεύει κανονικά μια οικονομία, σε σχέση με το μέγεθος της. Αν η "εκδούσα αρχή" δεν τους σέβεται, τότε εμφανίζονται διάφορα παρατράγουδα, από πληθωρισμό μέχρι ακύρωση της χρήσης του μέσου.
Το σενάριο σου δεν είναι εκτός πάσης πραγματικότητας, αλλά δεν είναι (ακόμα) και πολύ κοντά σ' αυτήν.