makper wrote:
Ισχύει αυτο που λές, υπάρχει τεράστιο και αναποτελεσματικό κράτος, αλλά η αρπαγή της περιουσίας μας δεν γίνεται για αυτόν το λόγο. Γίνεται υπερ της αποπληρωμής ενος νεφελώδους χρέους. Μέρος του οποίου φυσικά και πήγε στην χρηματοδότηση του κράτους που αναφέρεις. Αλλά αυτό έγινε. Οπότε τώρα θα πληρώσουμε τα σπασμένα. Το θέμα είναι πως να μειώσουμε το χρέος. Αυτοί που ειναι επάνω τώρα παρατηρώ πως ξεπουλάνε τα παραγωγικά κομμάτια του κράτους (βλ αεροδρόμια) και αφήνουν τα μη παραγωγικά (βλ εκατοντάδες στρατόπεδα αποκλειστικά για μεταθέσεις ενστόλων). Οπότε πρώτα φευγουν, σταματάει η εκποίηση δηλαδή και μετά βλέπουμε ποιο κομμάτι του δημοσίου θα μειώσουμε.
btw κι εγω είμαι υπερ της μείωσης του δημοσίου αλλά αναφέρομαι σε άλλο δημόσιο απο αυτό που αναφέρεσαι εσύ. Εσυ εχεις παρει φόρα (ως συνήθως), και έχοντας επαρκές κομπόδεμα και εισόδημα, θέλεις να καταργήσεις οποιαδήποτε κοινωνική υπηρεσία, πράγμα που θα στείλει τους μη έχοντες στο κόκκινο και στο μαύρο. Προφανώς δεν το αντιλαμβάνεσαι αυτό, γιατί δεν ζείς εδώ αρκετά, αλλά θα είμαι εδω να στο θυμίζω.
no offence
Όχι makper.
Εσύ είσαι που παίρνεις φόρα, και προχωράς πέρα από αυτά που θα έπρεπε - με οποιοδήποτε μέτρο κι αν μετρήσεις αυτό το "πέρα".
Κατ' αρχήν δεν ξέρεις πόσο ζω και πόσο δεν ζω εδώ.
Κατά δεύτερον δεν ξέρεις τι κομπόδεμα και εισόδημα έχω ή δεν έχω.
Κατά τρίτον δεν ξέρεις τι αντιλαμβάνομαι και τι όχι, δηλαδή τι πληροφόρηση έχω.
Αυτά (σαν παράδειγμα μόνο) βγαίνουν από ένα και μόνο ποστ σου, αυτό εδώ από πάνω. Δεν θα ανατρέξω τώρα σε παλιά (σου) ποστ, για να σου ξαναδείξω πως έχω δίκιο όταν λέω πως παίρνεις φόρα και φτάνεις πέρα από όσο πρέπει.
Στην πρώτη σου παράγραφο τώρα:
Το "αυτό έγινε" πράγματι έτσι είναι, αλλά ΑΥΤΟ πρέπει να διορθώσουμε (πρώτο), και ΟΧΙ το χρέος. Για να το διορθώσουμε, πρέπει να σταματήσουμε τις αιτίες που προκάλεσαν το φάγωμα. Για να διαχειριστεί λεφτά το κράτος δανειζόταν, δεν δανειζόταν για να τα διαχειριστώ εγώ κι εσύ. Το χρέος είναι πράγματι ένα τεράστιο βάρος, αλλά ας κάνουμε μια υπόθεση: Έστω πως με κάποιο μαγικό τρόπο (π.χ. δωρεά από το θεό) μια μέρα το σβήναμε το χρέος. Μηδέν. Αν δεν αλλάζαμε το ΛΟΓΟ για τον οποίο φτάσαμε να το έχουμε (πριν μας το χαρίσουν), πολύ σύντομα θα ξαναφτάναμε στο ίδιο σημείο. Ουδέν βεβαιότερον αυτού.
Πρόσεξε τώρα:
Ο σχηματισμός του χρέους δεν είναι η μόνη ανάλωση πλούτου που έγινε (φάγαμε τα δανεικά) την περίοδο που αυτό σχηματίστηκε. Εκτός από τα δανεικά (300~350 δις) φάγαμε και:
α) Όλες τις "δωρεάν" (δεν γραφόντουσαν στο χρέος) επιδοτήσεις, ενισχύσεις κλπ που δόθηκαν στη χώρα την ίδια περίοδο. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ άλλα τόσα σε "πακέτα" "συγκλίσεις" κλπ δε θυμάμαι τώρα την ορολογία, να μη σου πω άλλα 500 δις. Πάμε στα 800 δηλαδή.
β) Όλα τα δικά μας, εσωτερικά αποθεματικά (π.χ. ταμείων).
γ) Σχεδόν όλες τις καταθέσεις. Τα σημερινά 160 δις προφανώς δεν υπάρχουν, γιατί έχουν δοθεί σε δάνεια που δεν θα πληρωθούν ποτέ.
Αν αθροίσεις όλα τα ανωτέρω, θα δεις ότι τα ΦΑΓΩΜΕΝΑ λεφτά, δηλαδή ο καταναλωθείς πλούτος για μια περίοδο 30~40 ετών είναι πολύ πάνω από 300~350 δις, είναι πιο κοντά στα 1.000 δις, παρά στα 300.
Είναι προφανές ότι στο ΡΥΘΜΟ ΑΝΑΛΩΣΗΣ πλούτου κάτι πάει πολύ στραβά. Και βέβαια, και στο ρυθμό παραγωγής του, πράμα που επιτείνει το πρόβλημα.
Λέω λοιπόν εγώ πως ΑΥΤΟ είναι το πρώτο που πρέπει να φτιάξουμε, και όχι να "μπαλώσουμε" το κενό που έχει δημιουργηθεί, "σβήνοντας" το χρέος.
Εσύ, έχω την εντύπωση πως δεν συμφωνείς σ' αυτό, και είσαι ο τύπος (για να το προχωρήσω και εγώ πιο πέρα και να αρπαχτούμε πάλι) που χρωστάει, αυτό του φέρνει εμπόδια στο να πηγαίνει να κάθεται στον ήλιο με τη φραπεδιά του ή τη μπυρίτσα του, και διακηρύσσει ότι "αυτός ο πούστης ο τραπεζίτης μου έχει πιει το αίμα". Για κάποιο λόγο (π.χ. κερδίζεις το λαχείο) το σβήνεις το χρέος προς τον τραπεζίτη.
Σε λίγο καιρό, θα είσαι πάλι στην ίδια θέση. Γιατί δεν σκοπεύεις να αλλάξεις ΤΙΠΟΤΑ απ' αυτό που σου αρέσει, και που είναι αυτό που σε οδήγησε στην προηγούμενη δυσάρεστη κατάσταση, του να μην μπορείς να πηγαίνεις να κάθεσαι στον ήλιο.
Δεν καταλάβαίνω γιατί αποκαλείς το χρέος "νεφελώδες". Ναι, κακώς πήραμε τα δάνεια, αλλά το πήραμε. Τα τσεπώσαμε, τα φάγαμε, και εν πάσει περιπτώσει αυτοί που εκπροσωπούσαν τη χώρα και το Υπ.Οικ. της κάτι ΥΠΕΓΡΑΦΑΝ κάθε φορά για να βάλουν στο χέρι τον παρά. Το να πεις "Δεν τους αναγνωρίζω, κακώς το έκαναν, δε με ρώτησαν, δε μου το είπαν πως θα το κάνουν" είναι μια άποψη, να τη συζητήσουμε, αλλά εμένα δε μ' αρέσει. Αν την εφαρμόσω στην πράξη (δηλαδή σαν δικαιολογία για να μην πληρώσω αυτά που υπέγραψαν) είμαι απλώς μπαταχτσής. Το ίδιο που θα ήμουν αν έλεγα "Δεν πληρώνω το χρέος που άφησε ο πατέρας μου στο μπακάλη" γιατί τι με νοιάζει? Αυτός το άφησε - εμένα δε με ρώτησε (πριν πεθάνει). Άσε που τον έκλεβε και στο ζύγι ο μπακάλης.
Συζήτηση με το μπακάλη ναι, μπορεί να γίνει, αλλά έτσι, στο ξεκάρφωτο "Άντε γαμήσου, δε σε πληρώνω" δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Τουλάχιστον έτσι σκέφτομαι εγώ, με τον δικό μου κώδικα ηθικής και προσωπικότητας.
Για το θέμα της εκποίησης των κομματιών του κράτους που αποτελούν (θα μπορούσαν να αποτελούν) πηγές πλούτου για το ίδιο, συμφωνώ μαζί σου. Κακώς το κάνουν. Και όχι μόνο αυτό, αλλά έχω την εντύπωση ότι όλο αυτό το νταραβέρι δεν γίνεται μόνο για το πρόσκαιρο μπάλωμα τρυπών με τα λεφτά που θα εισπραχθούν (άλλωστε αυτά είναι πολύ λίγα), αλλά για να θησαυρίσουν διάφοροι "ημέτεροι" που είναι μπλεγμένοι σε όλη αυτή τη βρωμιά των εκποιήσεων της δημόσιας περιουσίας. Βλέπε
ΤΑΙΠΕΔ.