Γιώργος (ANTI) wrote:
Πολύ τιμιότερη πρόταση τα PVC που έχουν γαλβανιζέ σκελετό
Με στενοχωρείς.
Ιδίως με αυτό το τελευταίο.
Τo PVC (όπως και όλα τα πλαστικά) υπό την επίδραση της ηλιακής (UV) ακτινοβολίας πολυμερίζεται. Από συμπαγής μάζα, γίνεται κάτι σαν ζάχαρη, τρίβεται και φεύγει. Σε 10 χρόνια? Σε 10. Αλλά έχει ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ζωή (όπως και το ξύλο).
Το αλουμίνιο ΔΕΝ ΕΧΕΙ όριο ζωής. Ζει επ' άπειρον.
Το μειονέκτημα του (η θερμοαγωγιμότης δηλαδή) έχει (επιτυχώς) αντιμετωπιστεί με τα στοιχεία από πολυαμίδιο.
Επομένως τι συζητάμε?
Για το οπτικό θέμα?
Σου έδωσα τη λύση (με φωτογραφία). Βάλε απ' αυτά. Στα 30 χρόνια ζωής ενός σπιτιού (που ίσως γίνουν και 100), περισσότερο θα σου κοστίσουν τα ξύλινα, με τις συντηρήσεις τους. Παντρεύεσαι ένα πρόβλημα με τα ξύλινα, και το μόνο δυνατό διαζύγιο είναι η αντικατάσταση τους με αλουμινένια.
Σκιτζήδες υπάρχουν στα αλουμινένια παράθυρα (αλουμινάδες), αλλά υπάρχουν και στα ξύλινα (μαραγκοί). Το καλό αλουμινένιο κούφωμα δεν συγκρίνεται με τίποτα.
Τις απώλειες του τζαμιού δεν μπορείς να τις γλυτώσεις, αν θέλεις να έχεις φως απ' έξω. Επομένως μη τις συζητάς. (Και εκεί βέβαια χωράει επί πληρωμή βελτίωση, γιατί μπορείς να βάλεις ΤΡΙΠΛΟ τζάμι, οπότε οι απώλειες γίνονται κυριολεκτιά αμελητέες). Αλλά πέρα, και άσχετα απ' αυτό: Ναι, έχει απώλειες το τζάμι. Υπάρχει λόγος σ' αυτές, να προσθέσεις και αυτές του πλαισίου του? Γιατί? Απ' την ίδια τσέπη δεν βγαίνει το πετρέλαιο που θα τις καλύψει κι αυτές?
Σου είπα: Καλή η παράδοση (ΜΟΝΟ προσόν του ξύλινου παραθύρου είναι το θεωρητικό, ότι δηλαδή κατασκευάζουμε τα σπίτια μας με τον ίδιο τρόπο που τα κατασκεύαζαν επί αιώνες οι πρόγονοι μας), αλλά μην αρχίσουμε τώρα να φοράμε τσαρούχια και φουστανέλλες επειδή αυτό έκαναν κι αυτοί.
Folion,
H απώλεια "σε κούφωμα" είναι η συνολική, και από το τζάμι, και από το πλαίσιο. Η απώλεια είναι δηλαδή άθροισμα δύο απωλειών, του πλαισίου και του τζαμιού.
Και τα δύο υλικά (ύαλος και αλουμίνιο) είναι καλοί αγωγοί της θερμότητος (σε αντίθεση με το ξύλο, που είναι κακός, συν το ότι χρησιμοποιείται σε διατομές κατά πολύ παχύτερες από τις άλλες δύο), επομένως ένα παράθυρο που έχει ένα τζάμι (μονό) και αλουμίνιο απλό γύρω-γύρω, μπάζει τη Σιβηρία μέσα - χωρίς να περνάει αέρας.
Για αντιμετωπιστεί αυτό το μειονέκτημα η επιστήμη εφηύρε:
-Το διπλό (ή και τριπλό) τζάμι (δύο ή τρία φύλλα υάλου στερεωμένα σε σταθερή απόσταση μεταξύ τους)
-Το αλουμινένιο προφίλ με θερμοδιακοπή. Δηλαδή το προφίλ από το οποίο είναι κατασκευασμένο το πλαίσιο είναι στην πράξη ΔΥΟ προφίλ, ενωμένα με ένα υλικό (πολυαμίδιο) που είναι κακός (πολύ κακός) αγωγός της θερμότητας, και έτσι η κρύα έξω πλευρά του πλαισίου δεν παγώνει και τη μέσα, που διατηρεί τη θερμοκρασία του εσωτερικού χώρου.
Στο σχήμα αυτό το πολυαμίδιο είναι τα κόκκινα:
Ενώ στο απλό προφίλ, δεν υπάρχει αυτή η σύνθεση:
Όπου και αν καταφέρεις να περιορίσεις τις απώλειες, κέρδος είναι. Κέρδος στο πετρέλαιο, δηλαδή στην τσέπη σου. Ας είναι από το τζάμι, ας είναι από το πλαίσιο, ας είναι και από τον εξαεριστήρα. Η απώλεια ενέργειας (θέρμανσης) είναι που πληρώνεις (για να την αντικαταστήσεις) δεν πληρώνεις διόδιο στο μέρος από το οποίο πέρασε για να φύγει.
Το 1850, Γιώργο, τα σπίτια χτιζόντουσαν με τοίχους πέτρινους 90 και 100 πόντους πάχος. Ωραία είναι (όσα απέμειναν), και καλά κάνουν και τους (ξανα)βάζουν τώρα στις αναπαλαιώσεις ξύλινα κουφώματα.
Αλλά στο δικό μου, που χτίστηκε το 2000, τι νόημα έχει να βάλω κουφώματα του 1800? Για ποιο λόγο?
Υ.Γ:
Το ξύλο Wenge στο πάτωμα δεν χρειάζεται βερνίκι. Είναι τόσο σκληρό, που η προστασία του βερνικιού δεν του προφέρει τίποτα. Η δρυς δεν έχει αυτή την αντοχή.