Αγαπητέ κύριε Σταμάτη! Μιλάτε με τόσο πάθος για μια εταιρεία την οποία πληρώνετε τόσα χρόνια και απ’ ότι κατάλαβα, θα συνεχίζετε να πληρώνετε!
Και βέβαια, δεν είναι ωραία όλα τα προγράμματα της Εθνικής - κάποια για τον πελάτη, και κάποια για την εταιρεία. Αλλά κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να τις αγοράζει. Ευτυχώς που υπάρχουν πολλές ασφαλιστικές, άρα έχουμε και πολλές επιλογές.
Και το άλλο που σας ξεφεύγει - οι ασφαλιστικές είναι επιχειρήσεις, άρα λογικό είναι να σκέφτονται το κέρδος (πέρα του ότι παίζουν μεγάλο ρόλο με τις υπηρεσίες που προσφέρουν για το γενικό καλό, βλέπε: προστασία υγείας, αποταμίευση, οικονομία) Όπως, π.χ. τα νοσοκομεία και πολλά άλλα, που θα ήθελα να είναι για όλους, αλλά δεν είναι. Και στο κάτω-κάτω εγώ δεν υπερασπίζομαι ούτε την εταιρεία, ούτε το κλάδος, ούτε κάποια επενδυτικά προγράμματα. Μίλησα για 2-3 προγράμματα που αφορούν την υγεία, τα οποία, πιστεύω, μπορούν να είναι χρήσιμα στις ημέρες που ζούμε.

Κυρία Απερτσόι βλέπετε ότι δεν έχετε μόνο εμένα να σας σπικάρει τον αντίλογο, είναι κι άλλος.
Ας πούμε ότι εγώ είμαι πιο «θεωρητικός», μιας και δεν έχω την εμπειρία του συναδέλφου που ΕΧΕΙ συμβόλαιο (εγώ δεν έχω).
Άρα οι απόψεις μου εκφράζονται σε θεωρητικό επίπεδο στη βάση των γενικών αρχών του δικαίου και του «περί δικαίου αισθήματος» της κοινής γνώμης.

Ξέρετε, παλιότερα (και ακόμα καισήμερα ο νόμος το δέχεται) υπήρχαν ΠΡΟΦΟΡΙΚΕΣ συμβάσεις. Ακόμα και αγοραπωλησίες κτημάτων γινόντουσαν «δια λόγου».
Ξεκινώντας από την πιο απλή σύμβαση λοιπόν (που θα μπορούσε να συμφωνηθεί και δια λόγου ακόμα) τι θα ήθελα εγώ (απ’ τη μια) και ο ασφαλιστής («η εταιρεία» -απ’ την άλλη) για να κάνουμε μια σύμβαση υγείας?
Η μεν εταιρεία θα ήθελε το ασφάλιστρο. Εγώ δε θα ήθελα μια πολύ απλή συμφωνία, που θα έλεγε το εξής:

«Ο ασφαλισμένος πληρώνει το ασφάλιστρο, και ο ασφαλιστής αναλαμβάνει την υποχρέωση ΑΝ συμβεί κάτι στον ασφαλισμένο που θα έχει δυσμενή επίπτωση στην υγεία του, και για την αποκατάσταση αυτού που συνέβη απαιτούνται χρήματα, να καταβάλλει στον ασφαλισμένο τα χρήματα αυτά».

Αυτές οι 40 λέξεις, αγαπητή κυρία, είναι Η ΟΥΣΙΑ της ασφάλισης. Για να έχει αυτό που περιγράφεται μέσα σ’ αυτές, ο ασφαλισμένος αποφασίζει να πληρώνει ασφάλιστρο υγείας. Για τι άλλο?

Αυτό το απλό κείμενο των 40 λέξεων λοιπόν, που ακόμα και προφορικά θα μπορούσε να συμφωνηθεί, εγώ είμαι πρόθυμος να το δεχτώ, και να το πληρώνω. Η εταιρεία είναι? Προφανώς όχι.

-Θέλει να εξαιρέσει μερικές αιτίες επιδείνωσης υγείας από την υποχρέωση της να πληρώσει. Π.χ. η αυτοκτονία, ή «ιονίζουσες ακτινοβολίες» (δηλαδή ο καρκίνος απ’ το Τσερνομπιλ), συμμετοχή σε ασκήσεις του στρατού, και ένα σωρό ακόμα, διαβάστε τους γενικούς όρους σας να δείτε τι «εξαιρείται» και τι "δεν καλύπτεται".
-Θέλει να υπάρχει ένα «ανώτατο όριο» στο ποσό που θα χρειαστεί (τυχόν) να πληρώσει. «Πλαφόν» όπως συνήθως λέγεται.
-Θέλει να μην πληρώνει δόντια, ακόμα κι αν η ζημιά σε αυτά είναι αποτέλεσμα τρακαρίσματος (τα σπασες στο παρπριζ).

Ας μη συνεχίσω, αν διαβάσετε τους γενικούς όρους θα δείτε σε ποιες άλλες περιπτώσεις «η εταιρεία δεν ευθύνεται» ή «η εταιρεία δεν αποζημιώνει».
Κάποιες από τις εξαιρέσεις που ζητάει η εταιρεία, όπως και κάποιους οικονομικούς όρους της σύμβασης (π.χ. πλαφόν ή απαλλαγή) θα ήμουν διατεθειμένος να τις συζητήσω, και να τις αποδεχτώ.
Πραγματικά, δεν βλέπω γιατί κάποιος που σκοπεύει να αυτοκτονήσει πρέπει να αποζημιώνεται κι όλας γι αυτό. Άρα δεκτή η εξαίρεση της αυτοκτονίας.
(Να σας θυμίσω ότι πριν χρόνια, η αυτοκτονία ΚΑΛΥΠΤΟΤΑΝ σε μερικά ασφαλιστήρια ζωής (σκέψου σε τι άκρα έφτασαν για να πουλήσουν, που ήθελαν να δώσουν στον ασφαλιστή το επιχείρημα «Ακόμα και την αυτοκτονία καλύπτουμε εμείς!»). Μάλλον όμως είστε νεώτερη από μένα (δεν ξέρω πόσο) και μερικά από αυτά που σας λέω δεν θα τα θυμάστε ή δεν θα τα ξέρετε.

Για την τελευταία σας απάντηση:

Ο άνθρωπος (Σταμάτης) σας μίλησε για ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ πράματα, για νούμερα, για αποδόσεις, για διαχείρηση.
Μπορείτε ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ να απαντήσετε πάνω σε αυτά που σας λένε, και όχι με λόγια του αέρα τύπου πολιτικής γενικότητας?

Αρα αγαπητη μου φίλη δέχεσαι ότι έτσι ειναι τα πράγματα . Αυτό αρκεί . Το τι ειναι οι ασφαλιστικές το ξέρουμε οι περισσότεροι αλλά να μην λέμε πράγματα που δεν ισχύουν . Σαν πελάτης λοιπόν της ασφαλιστικής σας έθεσα ορισμένα θέματα συγκεκριμένα για να μην τα αντικρούσετε συμφωνείτε . Απάντησα γιατί συνεχίζω να πληρώνω και για ποιους λόγους . Οταν λοιπον ειμαι πελάτης και πληρώνω αδρα - κασέρι κατα το κοινώς λεγόμενο - ποσά της τάξης των 8000 ευρώ το χρόνο θα περίμενα τουλάχιστον ειλικρίνια . Και σαν πελάτης χρόνια ξέρω δεν μπορώ λοιπον να ακούω ανακρίβειες και τιποτα παραπάνω . Δεν απευθήνομαι προσωπικά σε εσας αλλά σε όλο τον κλάδο .
Οι επιχειρήσεις λοιπόν αγαπητή ασφαλίστρια αυτού του είδους αν δεν σας εχει διαφύγει , ειναι επιχειρήσεις ειδικού σκοπού και τελούν υπό τον έλγχο εποπτεια του κρατους και εγγυηση πλέον μεσω ΤτΕ . Άρα οφείλουν μιας και το κράτος τους δίνεςι ένα κλαδος πχ το αυτοκίνητο αναγκαστικά σε αυτές να είναι σωστές να πληρώνουν άμεσα και αν μη τι άλλο να λένε την αλήθεια . Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις λοιπον στις αλλεπάληλες κρίσεις φάνηκαν ανήκανες απο μονες τους να διαχειριστουν το προβλημα και πηγαν σαν επαίτες στο κράτος για ζητήσουν εποπτεια και χρηματοδότηση . Φαινόμενα Intersalonika aspis ktl δεν νομιζω να ειναι δειγματα υγειας στο χώρο . Και μην μου πειτε οτι ο κλαδος δεν το ηξερε;;; Οπου ειχε μυριστει χρημα ο Ψωμιάδης έστελνε ασφαλιστες με τοκους της ταξης 30-40 % ανα έτος και προμηθεις τα μισά και καθυστέρση καταβολής ασφαλίστρων ή και εδώ κάνω λάθος . Η ένωση ασφαλιστικών εταιριών τι έκανε;;; Τιποτα .
Αυτά λοιπόν . Με κάθε καλή πρόθεση .
Για να το κελισω απο την πλευρά μου ναι ειναι καλο΄να εχουμε ενα ασφαλιστικο νοσοκομειακό αλλά η εταιρία να μας καλυπτει οπως εχουμε συμφωνήσει και οχι να αλλαζει συνεχώς τους όρους . Αν δε τεθεί σε εφαρμογή η κατάργηση των ισόβιων συμβολαίων σας το λέω αγαπητή ασφαλήστρια οτι μόνο για πυρός και αυτοκίνητα θα έρχεται ο κόσμος .
Φιλικά πάντα .

Απαντώ όχι για μια φορά, αλλά για άλλη μια φορά.

Δεν αγνοώ και δεν αντιλέγω στο ότι σε κάποια προγράμματα και σε κάποιους ανθρώπους, που είχαν συνεργασία με ασφαλιστικές (συμπεριλαμβανομένης και της Εθνικής) όντος υπήρχαν τριβές και κολλήματα σε αποζημιώσεις. Είναι φυσικό - σε ένα ζωντανό κλάδο, που εξελίσσεται από την μια και έχει να κάνει με ανθρώπους από την άλλη - φυσικό είναι να υπάρχουν προβλήματα, ανθρώπινα λάθη κλπ.

Στο φόρουμ έχω προτείνει μερικά συγκεκριμένα προγράμματα, τα οποία τα θεωρώ χρήσιμα για τους συνανθρώπους μου σήμερα, όταν το κράτος και η τσέπη όλων μας άδειασαν. Θα μου πείτε ότι τα πουλάω - ναι, αλλά και το ψωμί το πουλάει ο φούρναρης και το κράτος μας πουλάει το αέρα που αναπνέουμε.

Εγώ ξέρω απο τη πράξη οτι αν έχεις τη δυνατότητα να κάνεις μια ασφάλεια και ΔΕ ΘΕΣ να πάς σε δημόσιο νοσοκομείο, τότε κάνεις. Μια επέμβαση, έστω και μικρή να σου τύχει, είναι ικανή να αποσβέσει ασφαλιστήρια αρκετών ετών. Δε συζητάμε για εξυπηρέτηση απλά και ξενοδοχειακές υπηρεσίες νοσοκομείων, που διστυχώς αυτά πληρώνουμε. Τώρα αν πάς στο δημόσιο, θα σε αναγκάσουν να δώσεις φακελάκι κλπ κλπ. Τώρα φυσικά και οι ασφάλειες έχουν όρους και δε καλύπτουν κάποιες περιπτώσεις, γιατί υπάρχουν και "πονηροί"! Ξέρεις πχ οτι θα κάνεις 1 εγχείρηση κάνεις ασφάλεια και περιμένεις να τους πιάσεις αδιάβαστους.