Αναλογα πως το βλεπεις Ισιδωρε, εναντι ποιου κινδυνου θελεις να εξασφαλιστεις και κατανοωντας οτι πληρωνεις (εξ-)ασφαλιστρα.
Αν μαζευεις χρυσο για 30 χρονια επειδη πιστευεις οτι η αξια του αυξανει και σε βαθος χρονου θα βγεις κερδισμενος, μαλλον θα απογοητευτεις. Ο αλλος αγορασε 100 το 1928 και πουλησε 4 φορες πανω το 2019. ΟΚ, αλλα και μετρητα (3-μηνα εντοκα) να τα ειχε, θα εβγαζε περισσοτερα. Αν τα ειχε επενδυσει σε κατι πιο χρησιμο θα ειχε ακομα περισσοτερα. Πληρωσε για την εξασφαλιση που αισθανοταν με το χρυσο.
Ναι, ειναι πιθανο ο χρυσος να σε εξασφαλισει εναντι μετριου κινδυνου. Αν η Ελλαδα π.χ. γυρνουσε στη δραχμη, πιθανο με το χρυσο να ησουν πιο εξασφαλισμενος απο π.χ. τα IOU του Βαρουφακη. Πληρωσες γι'αυτη την εξασφαλιση, θυσιαζοντας επιτοκια.
Σε σεναριο υψηλου, μη αναμενομενου κινδυνου ξεχνα την εξασφαλιση. Π.χ. οι Ναζι απλα θα στον επαιρναν.
Σε ενα χαρτοφυλακιο, ομοιως ο χρυσος μπορει να εχει θεση. Παρε παραδειγμα το
Permanent Portfolio και τις παραλλαγες του. Εδω εχεις χρυσο για να σε προστατευει εναντι υψηλου πληθωρισμου. Με βαση ιστορικα στοιχεια δουλευει και εχεις και κερδος με χαμηλη διακυμανση. Αλλα το κερδος ειναι λιγοτερο απο ενα απλο χαρτοφυλακιο 60-40 του οποιου η διακυμανση ομως ειναι σαφως υψηλοτερη. Πληρωνεις δηλαδη χανοντας κερδη για να εχεις μικροτερη διακυμανση.
Εμενα, η ολη μανια με το χρυσο τους τελευταιους μηνες μου θυμιζει τη μανια με το μπιτκονι πριν κατι χρονια. Αρθρα σαν και αυτο του zerohedge εχουν πολλαπλασιαστει και ειναι επικινδυνα.
Ίσως αξίζει κάποιος να συνεχίσει να βλέπει το χρυσό όχι απαραίτητα για να επενδύσει και να κερδίσει αλλά για να μη χάσει.
Για να μη χάσει αγοράζοντας επενδυτικά προϊόντα που μέχρι πρότινος φάνταζαν μεγαθήρια τίτλων κι ευκαιριών, αλλά με τις σημερινές συγκυρίες από τη μια στιγμή στην άλλη μπορούν να καταρρεύσουν [και καταρρέουν].
Αν μάλιστα δεν έχεις κάποια σχέση με το χώρο και αφεθείς σε "ειδικούς" (που κατά κανόνα δε ξέρουν τη δουλειά τους, τουλάχιστον κάποιους τέτοιους γνώρισα εγώ και δε νομίζω πως αποτελώ την εξαίρεση) τότε τα πράγματα γίνονται πραγματικά πονεμένα.
Καλύτερα ως άλλο μύθο του Αισώπου, αξίζει να βλέπουμε και τη συντηρητική πλευρά της "χελώνας"-χρυσού.