Optimus έγραψε:
Γενικά θα συμφωνήσω, είμαι μάλλον αισιόδοξος με την ανθρώπινη φύση, από επιλογή. Αν και η συγκεκριμένη οικογένεια τις πούλησε σε εμένα λόγω μικρότερης απόκλισης στη τρέχουσα τιμή πώλησης από την αγοραία, η ΤτΕ είναι ληστρική σε αυτό το θέμα. Αμφιβάλλω αν γνώριζαν για τις κάλπικες, μέσα σε τόσα τεμάχια. Αν αγοράζεις από τράπεζα όντως δεν έχεις φόβο, πληρώνεις όμως "κοροϊδίστικα λεφτά" που δεν χρειάζεται.

Εγώ προσωπικά, όπως και πολλοί άλλοι που ασχολούμαστε με τον χώρο, δεν θα πωλούσαμε ποτέ κίβδηλα νομίσματα ούτε σε Αμερικανούς τουρίστες που λέει ο λόγος. Αν κάτι αξίζει σε αυτή τη δουλειά περισσότερο από το στοκ σου, είναι το όνομα σου. Υπάρχουν πολλοί πωλητές που είναι εξίσου αξιόπιστοι με την ΤτΕ, χωρίς το υπερκέρδος που αυτή χρεώνει. Caveat emptor, αλλά υπάρχουν και έντιμοι άνθρωποι. Οταν κάποιος έχει σταθερή επαγγελματική διεύθυνση για πάνω από είκοσι χρόνια, είναι μέλος σε όλες τις αξιόλογες οργανώσεις και επιμελητήρια, δέχεται κάθε έλεγχο, εκδίδει παραστατικά και τηρεί τις δαδικασίες, τότε, ναι, κατά τεκμήριο είναι αξιόπιστος. Να φοβάστε τα "ανταλλακτήρια μανιτάρια", τους νεόκοπους ανώνυμους και τους "ιδιώτες" που δεν θέλουν πολλές ερωτήσεις. Εκτός από τους απατεώνες υπάρχουν και κλεπταποδόχοι. Στο internet υπάρχει και feedback. Μερικές δεκάδες αναφορές μπορεί να χαλκευτούν, μερικές χιλιάδες όχι!

crt έγραψε:
Φίλε crt, δες τα ΡΜ σου.

Τζι-μαν λες πολλά και θα σου απαντήσω με τη σειρά σε ένα-ένα.

G-Man έγραψε:
1) Κάθε δουλειά θέλει το χρόνο της. Από όσα γράφεις συνάγω ότι είσαι επαγγελματίας του είδους, οπότε αντιλαμβάνομαι ότι ο χρόνος έχει για σένα μεγάλη σημασία. Δεν είναι κακό αυτό και δεν το κατακρίνω, αλλά ούτε και συ να κατακρίνεις εμένα, που ΔΕΝ είμαι επαγγελματίας έμπορος χρυσού, και λέω σε ένα δημόσιο φορουμ σε αυτούς που ρωτάνε ποιός είναι ο τρόπος που εγώ θεωρώ σωστό, τον τεκμηριώνω, και προφανώς αυτός που ρωτάει δεν τον ξέρει. Αν εσένα δε σ' αρέσει αυτός ο τρόπος, πες το, και πες και ποιιος σου αρέσει. Οι υπόλοιποι θα κρίνουμε αν ο τρόπος που θα πεις είναι "κομψός" ή "άκομψος", της επιστήμης ή της ξεπέτας.
Αλήθεια, για να είναι "κομψός" κανείς όταν πουλάει λίρες, τι χρώμα γραβάτα πρέπει να φοράει?

2) Προφανώς δεν έχω (και άλλοι ίσως) τη δικιά σου εξοικείωση. Κακό είναι αυτό? Πρέπει να είμαστε όλοι ίδιοι?

3) "Την παλιά εποχή" δεν υπήρχαν ηλεκτρονικοί ζυγοί ακρίβειας 1mg. Αλλά να σου πω και κάτι? Νοσταλγώ την εποχή που στην Αθηνάς ήταν παραταγμένοι οι σαράφηδες. Ήμουν πιτσιρικάς, και σταμάταγα και χάζευα. Σήμερα τι να χαζέψω? Τις βιτρίνες που λένε "Αγοράζω χρυσό στην καλύτερη τιμή" και περιμένουν το θήραμα?

4) Μην αποκλείεις να επανέλθει η εποχή που οι χρυσές λίρες θα είναι καθημερινό μέσο συναλλαγής. Το αποκλείεις?

5) Νομίζω ότι μέχρι εκεί έχω φτάσει. Ξεχωρίζω τον ήχο στο μάρμαρο. Αλλά επειδή όπως σου είπα δεν είμαι επαγγελματίας του είδους, δεν βασίζομαι σ' αυτή μου την ικανότητα χωρίς μέτρο σύγκρισης, και γι αυτό θέλω αφού ακούσω τον ήχο από τη λίρα που θελεις να μου πουλήσεις εσύ, να ακούσω αμέσως μετά και τον ήχο από μια δικιά μου, που ξέρω σίγουρα ότι είναι γνήσια. Αυτό σε τι σε χαλάει?

6) Μα το είπα, το χυτήριο και η κατεργασία του βολφραμίου είναι πολύ δύσκολες (βιομηχανικά) διαδικασίες. Ούτε σήμερα το βολφράμιο χρησιμοποιείται σε μεγάλη έκταση. Έχει όμως το προσόν του όμοιου βάρους, και καλό είναι να το ξέρει ο κόσμος.

7) Και σήμερα αξίζει να φτιάξεις πλαστή από πλατίνα (αδιάβαστο σε βρίσκω). Σημερινές τιμές ουγγιάς σε ευρώ:
Χρυσός = 1.289,78
Πλατίνα = 1.180,83
Πριν λίγες μέρες η διαφορά ήταν μεγαλύτερη, αν θυμάμαι καλά.
Με το ασήμι που λες, πως έπιαναν το βάρος? το ασήμι έχει 10,49 ειδικό βάρος, σχεδόν το μισό απ' το χρυσό. Σε τόσο χάπατα απευθυνόντουσαν οι "πιο καλοί" κιβδηλοποιοί σου?

8) Για συλλεκτικούς λόγους, ίσως, δεν το ξέρω το αντικείμενο. Από πλευράς μετάλλου, όχι λαχείο, κάτι άλλο έπιασες, αλλά σεμνύνομαι να στο πω δημοσίως. (Βλ. ανωτέρω παρ. 7).

9) Δεν πειράζει. Και μένα (γυναικολόγος) με εκνευρίζουν μερικά πράματα που κάνει η πελατεία μου μπροστά μου (πάλι σεμνύνομαι και δε σου λέω ποια). Αλλά δεν το δείχνω. Είναι αντιεπαγγελματικό.

10) Και τζάμι να υπάρχει, πάλι κάνει. Και στο δάπεδο, πάλι κάνει. Και στο πλακάκι, πάλι κάνει. Τι διάολο, μόνο παρκέ και μοκέτα βάζετε στα μαγαζιά σας?

11) Ρε φιλε, συγγνώμη: Είσαι επαγγελματίας, άρα θελεις να βγάλεις από μένα (τον ερασιτέχνη), και θες να μου δώσεις και συμβουλές πως να προστατευτώ από έναν κακό επαγγελματία? Κι αν είσαι εσύ ο κακός επαγγελματίας? Πως θελεις να κουμπώσουν όλα αυτά?

12) Ποτέ δεν είπα "κοπανάτε". Αλλά θέλω να το κάνω να βγάλει ήχο. Πες μου εσύ πως αλλιώς.

13) Εκτός κι άν έχετε πολύ γερά δόντια. Σαν καρχαρίας ένα πράμα.

14) Εκτός κι αν έχουν φαγούρα.

15) Έτσι μπράβο. Οι "πωλητές" είναι άτομα υπεράνω πάσης υποψίας, που δεν νομιμοποιείται κανέις να ελέγξει τι ποσοστό μετάξι, και τι φύκη περιέχει η κορδέλα που πουλάνε. Αυτοί ξέρουν, αυτοί αποφασίζουν, και εμείς οι υπόλοιποι πρέπει απλώς να τους εμπιστευόμαστε.
Καλά το συνόψισα?

Ρε Τζι-μαν, πότε μας τα λες έτσι, πότε αλλιώς.

Συνεχίζω στο ίδιο στυλ:
G-Man έγραψε:
1) Ναι, αλλά υπάρχουν και κάτι μπουμπούκια....

2) Μπα? Αυτός π.χ.
www.center-giotis.gr/eshop/index.php?opt...rticle&id=6&Itemid=4
έχει "σταθερή επαγγελματική διεύθυνση" 23 χρόνια.
Σε άλλου τύπου χώρο, ξέρεις τι φούμαρο έχει πουλήσει?
Έκαστος στο είδος του, φίλε.

3) Ο Παύλος Ψωμιάδης π.χ. δεν ήταν μέλος στην ένωση ασφαλιστικών εταιριών, στο ΕΒΕΑ, στην Αθηναϊκή λέσχη, στο Rotary club, παντού όπου έπρεπε να είναι? Ο Άκης δεν ήταν μέλος του πασοκ, της σοσιαλιστικής διεθνούς, της ένωσης σοσιαλοδημοκρατών της ευρώπης, όλων των τοπικών οργανώσεων του χωριού του, του κυσεα και της κυβέρνησης της ίδιας? Και λοιπόν, επειδή ήταν? Εγγύηση? Ο Καλούσης (αυτός που μέτραγε τις ρωσίδες με τη μεζούρα) δεν ήταν μέλος της ένωσης εισαγγελέων και του δικηγορικού συλλόγου? Εγγύηση κι αυτός?

4) Μα εσύ στο προηγούμενο ποστ, έλεγες "μη" το ένα, "μη" το άλλο, και στο τέλος μάλιστα είπες "Άμα δεν εμπιστεύεσαι τον πωλητή, σήκω φύγε, κύριε πελάτη". Πως συμβιβάζονται αυτά που λες μεταξύ τους? (Γι' αυτό λέω ότι πότε τα λες έτσι, και πότε αλλιώς).

5) Έλα τώρα.... Μεταξύ μας μιλάμε!

6) Α, μάλιστα. Και ποιές είναι αυτές οι διαδικασίες? Είναι γραμμένες κάπου? Πες που. Γιατί εγώ τη διαδικασία με τη ζυγαριά, το παχύμετρο, τον ήχο και τα λοιπά " άκομψα" κάθησα και την έγραψα.
Εσύ, σε ποιές "διαδικασίες" αναφέρεσαι? Στις ζητάω, για να ξέρω πως θα σε ελέγξω. Πες τις. Δώσε λινκ, αν υπάρχει.

7) Δηλαδή ποιός τεκμαίρει?

8) Προφανώς. Να τους φοβόμαστε. Αυτούς που διαφημίζονται στην τηλεόραση με τις ώρες, να μην τους φοβόμαστε? Είναι "μεγάλες" επιχειρήσεις, και τους δείχνει και η τηλεόραση. Να τους φοβόμαστε κι αυτούς, ή όχι?

9) Ξέρεις κάτι? Κι εγώ ιδιώτης είμαι. Και έχω κάτι λίρες. Κάποτε ίσως αποφασίσω να πουλήσω μια ή περισσότερες. Θα βάλω αγγελία, θα το πω εδώ, και κάποια στιγμή θα συναντήσω κάποιον που ενδιαφέρεται να αγοράσει. Αν με ρωτήσει "που τις βρήκες?" δε θα μου αρέσει. Το ίδιο όπως και αν πάω να πληρώσω μια δόση στην τράπεζα, βγάλω ένα πεντακοσάρικο να το δώσω στον ταμία, και με ρωτήσει "Που το βρήκες?"
Τι θες τώρα, υπάρχουν ένα εκατομμύριο απαντήσεις που μπορεί να δώσει κανείς, χωρίς να μπορεί να ελεγθεί η αλήθεια τους. Επομένως τι νόημα έχει η ερώτηση?
Εσενα αν έρθει κάποιος στο μαγαζί σου να αγοράσει μια λίρα και σε ρωτήσει "που τη βρήκες?" δε θα στη σπάσει?

10) Ναι. Δυστυχώς, οι λίρες δεν έχουν ταυτότητα (όπως τα χαρτονομίσματα αριθμό). Αν κάποιος λοιπόν μου φέρει για να αγοράσω μια λλιρα, τι προτείνεις, να πάω στη ΓΑΔΑ να ρωτήσω αν έχει φάκελλο σαν κλεπταποδόχος?

11) Βεβαίως. Αυτό κάνω κι εγώ για σένα τώρα. Χωρίς να σε ονοματίζω.

12) "Χιλιάδες" κακές αναφορές για κάποιον, δεν υπάρχουν. Καλές, μπορεί. Στο e-bay π.χ. υπάρχουν κινέζοι με περισσότερα από 100.000 feedback (για άλλο αντικείμενο).
Για χρυσά νομίσματα, και γενικώς σ' αυτό το χώρο δεν έχω δει ποτέ τέτοια feedback. Επειδή εσύ προφανώς ξέρεις περιπτώσεις (για να το λες), δώσε λινκ.

Αυτά.

G-man μια ζυγαριά δεν φτάνει για πιστοποίηση γνησιότητας ή έστω το fisch; Ένα απο τα 2 εργαλεία να έχει κάποιος δεν φτάνει;

Το fisch δεν αρκεί;

Αυτές οι λίρες απο πλατίνα που λες πόσο κοστίζει η μία; Και πως καταλαβαίνουμε οτι έχουμε μια;

Optimus έγραψε:
Optimus : Για να ελεγξεις ένα χρυσό νόμισμα δύο στοιχεία είναι απαραίτητα, το βάρος και η γεωμετρία του (διάμετρος ΚΑΙ πάχος).

Μια ζυγαριά χωρίς χρήση παχυμέτρου, ελεγχει μόνο το ένα. Το fisch και τα τρία. Αφορά όμως περιεκτικότητα σε χρυσό, ΟΧΙ γνησιότητα, άρα δεν εξασφαλίζει για συλλέκτικά νομίσματα.

Για "συλλεκτικές" κάλπικες λίρες μην ψάχνεις και πολύ, αυτές από πλατίνα είναι πριν το 1880, βικτωριανές, ελάχιστες, σπανιότατες και με τεράστια συλλεκτική αξία. Τις ανέφερα ακαδημαϊκά και μόνο. Είναι κάτι σαν τα χιλιοδόλλαρα, που υπάρχουν μεν, διατηρούν την ονομαστική τους αξία, δεν τυπώνονται εδώ και δεκαετίες και η συλλεκτική τους είναι πολλαπλάσια της ονομαστικής. Απίθανο να τα δείς να κυκλοφορούν πια.

Soto51: 1, 2, 3, 4 ενδιαφέροντα αλλά άσχετα.Μιλάω για τον χώρο του χρυσού, συντηρητικότατος χώρος με "αξίες". Δεν μιλάω για τηλεπωλήσεις και ιπποφορβεία ξεπλύματος εσόδων (α, Παύλος είπες, συγνώμη...). Το να είσαι μέλος σε ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ οργανώσεις (η Αθηναϊκή λέσχη πίστεψε με δεν είναι, για τους Ροταριανούς έχω άλλη άποψη), δεν διασφαλίζει αλλά είναι ένα καλό σημάδι.

4. Ειδικά, αναφέρομαι σε "καλούς τρόπους", άμα καποιος μετά από τους αποδεκτούς ελέγχους (βάρος, πάχος, διάμετρος) αρχίσει να δαγκώνει ή να πετάει στο πάτωμα νομίσματα, εγώ προσωπικά διακόπτω κάθε συνναλαγή. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να ανεχόμαστε τα πάντα από τον καθένα, με κάποιους ανθρώπους δεν χρειάζεται να έχουμε δοσοληψίες, θα βρεθούν κι άλλοι να τους εξυπηρετήσουν.

5. Βασικό η έκδοση παραστατικού από επαγγελματίες, ακόμη κι αν ο πελάτης είναι απρόθυμος, βλ παρακάτω.

6. Φυσικά υπάρχουν, από πρακτικές πχ είναι να μην εμποδίζεις την οπτική επαφή του πελάτη με το νόμισμα σε ΚΑΝΕΝΑ στάδιο (on the barrel), από άλλες η καταγραφή στοιχείων κάθε συναλλαγής και ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ συναλλαγής με όλα τα στοιχεία. Αυτό φυσικά αφορά επαγγελματίες.

7. εγώ, προφανώς, ώς υπογράφων το κείμενο, τι δεν καταλαβαίνεις...;

8. Εννοείται ότι σε αυτούς αναφέρομαι, με φυλλάδια, διαφημίσεις, αυτοκόλλητα κτλ

9. Είναι θεμιτό να ρωτάς. Η απάντηση αξιολογείται στο γενικότερη εικόνα. Αν πας στη τράπεζα με μία βαλίτσα πεντακοσάρικα, είναι υποχρεωμένοι να σε ρωτήσουν από που προέρχονται. Αν είσαι affluent client και γνωστός έχει διαφορά από το να είσαι άνεργος και περιστασιακός (effluent client...). Το ίδιο και με τις λίρες. Αν ερθεις με 10 - 20 τεμάχια άπαξ και μου πεις ότι είναι οικογενειακές αποταμιεύσεις, δεν έχω λόγο να μην σε πιστέψω. Αν έρθεις με μία βαλίτσα λίρες, δεν θές να δώσεις τα στοιχέια σου και μου πείς ότι τις κληρονόμισες, ευχαριστώ πολύ, δεν θα πάρω. Σίγουρα θα βρεις αλλού.

10. Βλ παραπάνω

11. Εδώ φυσικά feedback δεν υπάρχει, αφού δεν θυμάμαι να είχαμε ποτέ συναλλαγή. Η ποιότητα μίας αξιολόγησης, κυρίως δε αυτόκλητης, χαρακτιρίζει και τον αξιολογητή.

12. Ψάξε λίγο καλύτερα. Υπάρχουν πολλοί , Γερμανοι κυρίως, πωλητές που ασχολούνται μόνο με επενδυτικό χρυσό, πακέτα των 10, 20 50 και 100 Kruggerrands. Με feedback, εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες σε διάτημα 5 ετίας. Με φυσική διεύθυνση, στη Γερμανία.

G-Man έγραψε:
Το fisch το έχει όποιος αγοράζει, και να θέλουμε να αγοράσουμε συλλεκτικές λίρες να τις κάνουμε τι; Τι είμαστε;
G-Man έγραψε:
Ποιος σου είπε να κάνεις ταυτοποίηση στοιχείων; Και που τα στέλνεις αυτά; Δική σου πρωτοβουλία είναι ή στο επιβάλει κάποιος να το κάνεις;

Optimus έγραψε:
Για τους επαγγελματίες του επενδυτικού χρυσού, που παρεμπιπτόντως έχουν και άδεια ανταλλακτηρίου συναλλάγματος, αφού έτσι ορίζει ο νόμος, οι διατάξεις του άρθρου 13 του π.δ. 186/1992 επιβάλλουν να καταγράφονται το ονοματεπώνυμο και η διεύθυνση του αγοραστή, η ποσότητα και το είδος του επενδυτικού χρυσού, ανεξαρτήτως της αξίας της συναλλαγής

Ειδικά, στην περίπτωση πωλήσεων χρυσών νομισμάτων που εμπίπτουν στην κατηγορία του επενδυτικού χρυσού να υποβάλλουν στο Υπουργείο Οικονομικών, Διεύθυνση Φ.Π.Α., κατάλογο με τα νομίσματα που αποτέλεσαν αντικείμενο των συναλλαγών τους και την τιμή τους κάθε χρόνο.

Αρα ο νόμος υποχρεώνει την καταγραφή, όχι την αποστολή στοιχείων του αγοραστή σε κάποια υπηρεσία.

Η νομοθεσία όμως περί νομιμοποίησης εσόδων από εγληματικές δραστηριότητες καλύπτει ΟΛΕΣ τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, άρα και αυτές του επενδυτικού χρυσού. Συνεπώς όλα τα απαραίτητα μέτρα και ενέργειες περί "συναλλαγών που δεν συνάδουν π.χ. με την επαγγελματική δραστηριότητα και την οικονομική επιφάνεια" καποιου ή ακόμη και συναλλαγές σημαντικού ύψους με άτομο για το οποίο υπάρχουν στοιχεία ότι εμπλέκεται σε ύποπτες δραστηριότητες (ακόμη κι αν πρόκειται για πληροφορίες που προέρχονται από την "τοπική κοινωνία"...!) ισχύουν. Δηλαδή εγώ ώς πωλητής πρέπει να είμαι σε εγρήγορση και όταν μια συναλλαγή σύμφωνα με τα (λίγο αφηρημένα) κριτήρια, είναι ύποπτη πρέπει να την αναφέρω.Το τελευταίο δεν το έχω κάνει ποτέ, απλά αρνούμαι συναλλαγές που μπορεί να με φέρουν κατηγορούμενο, όπως σε κάθε μου συναλλαγή.

Πολλοί κοσμηματοπώλες και ενεχυροδανειστές είναι πολύ πιό ελαστικοί στις πρακτικές τους, αλλά τα σχετικά ποσά όπως και οι ποσότητες που διακινούν είναι πιο περιορισμένες, οπότε το ρίσκο είναι και μικρότερο.

Ο επενδυτικός χρυσός είναι ένα μέρος μόνο της δουλειάς μου, απλά μου αρέσει περισσότερο από πολλές άλλες αγορές, ειδικά η αγορά χρυσού σε φυσική μορφή. Με έχει επιβραβεύσει με πολλούς τρόπους τα τελευταία χρόνια, πάει καιρός από τότε ακόμη που οι πιο πολλοί συνάδελφοι με ειρωνεύονταν για τα "ντεμοντέ" μου γούστα και το συντηρητικό μου επενδυτικό ταπεραμέντο.

Συγνώμη για τις πολλές αναφορές μου στις συλλεκτικές λίρες, αλλά επειδή είμαι συλλέκτης σε προσωπικό επίπεδο, παρασύρομαι.

G-man,

η απάντησή σου αυτή { 05/07/2012 12:19 } βάζει πολλά πράματα στη θέση τους, και σε δικαιώνει ως ένα βαθμό ως προς την αγαθή σου πρόθεση ως συμμετέχων στην εδώ ανταλλαγή πληροφοριών.

Παραδέχομαι ότι έχεις να προσφέρεις πληροφορίες από τη σκοπια του επαγγελματία.

Πέφτεις όμως που και που σε αντιφάσεις, όχι σημαντικές, αλλά είναι αντιφάσεις.

Π.χ. σε ρωτάει:
"Ποιος σου είπε να κάνεις ταυτοποίηση στοιχείων; Και που τα στέλνεις αυτά; Δική σου πρωτοβουλία είναι ή στο επιβάλει κάποιος να το κάνεις;"
και απαντάς:
"επιβάλλουν να καταγράφονται το ονοματεπώνυμο και η διεύθυνση του αγοραστή, η ποσότητα και το είδος του επενδυτικού χρυσού"
και
"να υποβάλλουν στο Υπουργείο Οικονομικών, Διεύθυνση Φ.Π.Α., κατάλογο με τα νομίσματα που αποτέλεσαν αντικείμενο των συναλλαγών τους και την τιμή τους κάθε χρόνο."

Δεν διευκρινίζεις επαρκώς (κατά τη γνώμη μου) αν στον "κατάλογο με τα νομίσματα" μπαίνουν και τα στοιχεία των πελατών.

Ακόμα και να μην μπαίνουν, τα έχεις, οπότε σε οποιονδήποτε έλεγχο "των αρχών", είσαι υποχρεωμένος να τα δώσεις.

Πρόσεξε (για αποφυγή παρεξήγησης): ΔΕ ΛΕΩ ότι ό,τι κάνεις, κακώς το κάνεις. Προφανώς, κάνεις ό,τι είσαι υποχρεωμένος (βάσει του νόμου) να κάνεις. Άλλωστε το ίδιο κάνει και η ΤτΕ, για τον καθένα που μπαίνει εκεί μέσα να αγοράσει (ή να πουλήσει) μια λίρα. Απλώς ξεκαθαρίζω με απλά λόγια ποιά είναι η διαδικασία, απλοποιώντας κάπως την καμιά φορά δυσνόητη γλώσσα των "κειμένων διατάξεων".

Και το συμπέρασμα μου είναι ότι αν θέλει κανείς να ασχοληθεί με τον χρυσό "με το σταυρό στο χέρι", φακελλώνεται.

Οι αιτιολογίες των νόμων και οι προθέσεις των νομοθετών που τα επιβάλλουν αυτά είναι συζητήσιμες, πάντως αυτοί είναι οι νόμοι, αυτά λένε, και έτσι το "δεν υποχρεώνομαι να στέλνω στοιχεία αγοραστών σε κάποια υπηρεσία" μπορεί να είναι τυπικά αληθές, δεν είναι όμως η ουσία, που ΕΙΝΑΙ (αν μάθω ότι η κυρά Μαριγώ πουλάει 5 λίρες και πάω να τις αγοράσω) το να τις αγοράσω και να μην το ξέρει κανένας.

Κάνω κάπου λάθος?

Φιλικά