Φίλε crt,
Έχεις ένα "απολογητικό" ύφος, σα να έκανες κάτι κακό ή λάθος, ή σα να σε κατηγόρησα εγώ για κάτι. Τίποτα από τα δύο δεν συμβαίνει, κι αν σου έδωσα αυτή την εντύπωση ζητώ συγγνώμη, δεν το εννούσα.
Με τους τραπεζίτες τα έχω, όχι με σένα.
Άλλωστε εδώ δεν έχουμε τίποτα να μοιράσουμε, καθόμαστε διαβάζουμε και γράφουμε, δηλαδή μαθαίνουμε και διδάσκουμε, και περνάμε ευχάριστα μερικές ώρες. Επίσης ανταλάσσουμε ιδέες.
Σε πολλά έχεις δίκιο, δηλαδή όντως η ΤτΕ πουλάει μόνο "ελαττωματικές στην όψη" λίρες εδώ και ένα χρόνο περίπου. Αυτές όμως είναι κατά 10 ευρώ φτηνότερες από τις μη ελαττωματικές, χωρίς να υπολείπονται σε τίποτα από πλευράς καθαρότητος, βάρους, κλπ. Είναι απλώς λίγο "χτυπημένες", ή έχουν κάποιο σημαδάκι.
Αντίθετα με σένα, εγώ δεν έτυχε ποτέ να πάρω από την Πειραιώς. Δεν είμαι πελάτης τους, δεν την έχω και σε μαγάλη υπόληψη (θα το κατάλαβες αυτό), και τα τελευταία 2 χρόνια δεν έχω αγοράσει τίποτα χρυσό (στην Ελλάδα) ώστε να κάτσω να ψάξω το θέμα.
Όταν είχα αγοράσει παλιότερα, είχα πάει στην ΤτΕ, αλλά τότε το spread που έβαζαν ήταν 12%, όχι 21% που είναι τώρα.
Ανίχνευση κίβδηλων:
Ειδικά για τις λίρες, δεν είναι δύσκολο να μάθεις να τις ξεχωρίζεις.
Χρειάζεσαι 2 εργαλεία και μια ασφαλώς γνήσια λίρα, και πρέπει να κάνεις 3 ενέργειες.
Τα εργαλεία είναι 1) μια ζυγαριά μεγάλης ακρίβειας (να ζυγίζει μέχρι χιλιοστό του γραμμαρίου - πουλιώνται στο e-bay αντί 20-30 ευρώ από κινέζους), και 2) ένα παχύμετρο μηχανολογίας.
Οι 3 ενέργειες είναι οι εξής:
1) Ζυγίζεις τη λίρα που πρόκειται να αγοράσεις. Το βάρος της πρέπει να είναι όσο πρέπει, με απόκλιση +/- 3-4 miligramm το πολύ. Δηλαδή αντί 7,998 γραμμάρια (θεωρητικό βάρος) μπορεί να είναι από 8,002 μέχρι 7,994. Αν η ζυγαριά σου δείχνει μεγάλη απόκλιση, κάνεις ένα τσεκ με τη σίγουρη λίρα που κουβαλάς μαζί σου, να δεις τι δίνει σ' αυτήν. Οι ζυγαριές αυτές των 20-30 ευρώ δεν είναι ζυγαριές φαρμακευτικής εταιρείας, που κάνουν 2.000-3.000 ευρώ, και μπορεί να τις επηρεάσει η θερμοκρασία, η υγρασία, η ελαφριά κλίση της επιφάνειας που πατάει, τέτοια. Οπότε διπλο-τσεκάρεις με τη γνήσια λίρα που κουβαλάς μαζί σου.
2) Μετράς με το παχύμετρο με ακρίβεια τις διαστάσεις της λίρας (διάμετρο και πάχος). Δε θυμάμαι τώρα το ακριβές πάχος, πάντως η διάμετρος πρέπει να είναι 22,05 χιλιοστά. Και το πάχος όσο πρέπει να είναι. Στις διαστάσεις κυτάμε κυρίως να μην είναι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ από τις κανονικές, όχι μικρότερες (όπως κοιτάμε για το βάρος). Μεγαλύτερες διαστάσεις σημαίνει ελαφρύτερο μέταλλο.
3) Ρίχνεις τη λίρα σε μια σκληρή επιφάνεια (μάρμαρο, πλακάκι, τζάμι - όχι ξύλο) και ακούς τον ήχο που κάνει. Κάνεις το ίδιο και με τη γνήσια λίρα που έχεις μαζί σου. Πρέπει ο ήχος που βγάζουν και οι δυο να είναι ίδιος
Αν και οι 3 έλεγχοι είναι ΟΚ, τότε κατά 99,9% η λίρα που σου πουλάνε είναι γνήσια.
Ένας φακός ωρολογοποιού (σαν αυτούς που βάζουν στο μάτι τους για να κοιτάνε τη μηχανή του ρολογιού) σε βοηθάει πολύ να ελέγξεις τις οπτικές λεπτομέρειες του νομίσματος (και αν έχει χτυπήματα, είναι ταλαιπωρημένο, κλπ).
Ο χρυσός είναι ένα μέταλλο που έχει ειδικό βάρος 19,30 και η πρόσμιξή του με άλλα, φτηνότερα μέταλλα αναγκαστικά κάνει το κράμμα ελαφρύτερο.
ΤΟ ΜΟΝΟ (φτηνό σχετικά) μέταλλο που μπορεί να ξεγελάσει τον εξεταστή ως προς το βάρος του, είναι το βολφράμιο (tungsten). Το βολφράμιο έχει ειδικό βάρος 19,25, δηλαδή είναι ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ στον χρυσό.
Για να καταλάβεις, αν φτιάξεις μια λίρα από βολφράμιο (ίδιες διαστάσεις), θα ζυγίζει 7,977 (αντί 7,998) γραμμάρια. Την προσαύξηση του 0,021 γραμμαρίου μπορείς εύκολα να την καλύψεις αυξάνοντας ανεπαίσθητα το πάχος του νομίσματος (το παχύμετρο δε θα πιάσει αυτή την αύξηση).
Οπότε αυτόματα προκύπτει το ερώτημα: Γιατί δεν κυκλοφορούν πλαστές λίρες από βολφράμιο?
Υπάρχουν πολλές απαντήσεις:
Το βολφράμιο είναι "μαύρο" μέταλλο. Άρα ένα νόμισμα από βολφράμιο, για να μοιάζει με χρυσό, χρειάζεται επιμετάλλωση.
Το βολφράμιο είναι δύσκολα κατεργάσιμο. Έχει σημείο τήξεως 3.400 βαθμούς κελσίου (ενώ ο χρυσός μόλις 1.064 βαθμούς, ο σίδηρος 1.540 και ο μόλυβδος 330). Άρα δεν είναι "εύκολο" να φτιάξει κάποιος χυτήριο για βολφράμιο.
Το βολφράμιο είναι πολύ σκληρό.
Η επιμετάλλωση φαίνεται εύκολα. Αν "ξύσεις" ένα επιμεταλλωμένο αντικείμενο, θα φανεί το από κάτω χρώμα του (μαύρο για το βολφράμιο).
Τέλος, λόγω της σκληρότητάς του, αν υποθέσουμε ότι κάποιος πετυχαίνει να φτιάξει λίρα από βολφράμιο, να την επιμεταλλώσει σωστά και (μετά την επιμετάλλωση) να της δώσει την όψη της γνήσιας, όταν αυτή η λίρα πέσει στο πάτωμα, θα κάνει διαφορετικό ήχο από ότι η γνήσια. Τον ήχο τον κάνει η ελαστικότητα (ή η σκληρότητα) του μετάλλου, και αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με νοθείες.
Κάνε το εξής πείραμα:
Ρίξε στο δάπεδο ένα νόμισμα των 2 ευρώ, και ένα των 50 λεπτών. Θα ακούσεις πόσο διαφορετικό ήχο κάνουν. Το δίευρο είναι 2 μέταλλα (περιφέρεια και κέντρο), ενώ το 50λεπτο μονοκόμματο. Η ηχητική διαφορά είναι σαφής.
Τόσο σαφής θα είναι και η διαφορά μιας λίρας που ΔΕΝ είναι κατασκευασμένη από χρυσό, από μια γνήσια.
Είναι ΚΑΛΟ να μπορείς να ξεχωρίζεις γνήσιες από κάλπικες λίρες, και αυτά που έγραψα είναι (σχεδόν) όλη η γνώση.
ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ το ίδιο για τις ράβδους χρυσού, εκεί τα πράματα είναι πολύ πιο σύνθετα, γιατί δεν υπάρχουν ούτε στάνταρ διαστάσεις, ούτε ηχητικό τεστ, τίποτα απ' αυτά. Στις ράβδους χρειάζεσαι χημείο για να τις ελέγξεις.
Άλλα χρυσά νομίσματα:
Ναι, πράγματι είναι πιο "δυσκίνητα" από ότι οι λίρες. Είναι όμως πανέμορφα, και το "ερυθρίζον" κρούγκεραντ (πρόσμιξη με χαλκό), και το "ασπρίζον" εικοσαδόλλαρο (πρόσμιξη με άργυρο).
Δε συμφωνείς?
Φθηνότερη λύση (για λίρες):
Δεν ξέρω πόσο φθηνότερα πουλάει η Πειραιώς από την ΤτΕ. Υποθέτω όχι πολύ πάντως, θα είναι κάτι σαν 2-3 ευρώ πιο κάτω (στα 350), όχι περισσότερο. Αν κάνω λάθος διόρθωσέ με.
Η ΦΘΗΝΟΤΕΡΗ λύση είναι το εξωτερικό. Έχουν ξαναγραφτεί αυτά (ψάξε το φόρουμ εδώ), μιλάμε για διαφορές της τάξης των 20 ευρώ, και (ακόμα) η διακίνηση μέσω ΕΛΤΑ είναι και ασφαλής, και νόμιμη.
Θα ψάξω λίγο τώρα τις τιμές, και θα επανέλθω.
