ΜΕΡΟΣ 1ο
Αγαπητ. μου petrompey,
δεν είμαι ο απολύτως επαΐων, αλλά είμαι βέβαιος, και θα προσπαθήσω να σας το δείξω με επιχειρήματα, ότι αυτός που τελικά πληρώνει είναι εκείνος που πληρώνει πάντα... δηλαδή εμείς οι τελικοί καταναλωτές. Πώς;
Πρώτον, από τα 20 ευρώ της αξίας που πληρώνονται, ποτέ δεν πάνε όλα στην επιχείρηση, αλλά η τράπεζα (συγκεκριμένα η κάρτα) κρατάει ένα σεβαστό ποσό (πρέπει να φτάνει το 7% ή και παραπάνω σε κάποιες περιπτώσεις!). Επομένως υπάρχει μεγάλο περιθώριο για γενναιοδωρίες. Κατόπιν τούτου υπάρχει και το κέρδος της επιχείρησης. Σε κάποιες επιχειρήσεις όπως τα ακριβά εστιατόρια όπου το κέρδος είναι πολύ πάνω από 50%, εδώ χωράει άνετα μια καλή έκπτωση... Βλέπουμε στον ανηρτημένο πίνακα του site, στην πρώτη γραμμή, την επιστροφή της Diners και τρίβουμε τα μάτια μας. Αλλά άν επιχειρήσω να καθίσω σε ένα από αυτά τα εστιατόρια τότε ίσως την κοπανήσω "αλά γαλλικά", ρεζιλευόμενος και στην πιθανή συνοδό μου, με προφάσεις περί πόνων οξείας σκωληκοειδήτιδος, άμα τη αναγνώσει του καταλόγου, αφού καταλάβω ότι... ακόμα και στη μισή τιμή το φαγητό εκεί είναι πολύ ακριβό για μένα!
