alex.g έγραψε:
ΝΑΙ ψηφισαν 124 χώρες, ΟΧΙ 11, ενώ απείχαν 41 μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Λες οι 124 είναι Τσυριζα..?
Τον άκουσα.
Να πω κι εγώ τις παπαριές μου:
1) Οι αποφάσεις του ΟΗΕ δεν σημαίνουν αναγκαστικά σημαντικά πράγματα. Να θυμίσω τις αποφάσεις του ΟΗΕ (από το 1974 μέχρι σήμερα - πόσες είναι?) περί αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο. Ε, και λοιπόν? Τι έχει γίνει? Τίποτα.
2) Ομοίως έχουν ληφθεί (και λαμβάνονται) άπειρες άλλες, άσχετες αποφάσεις (περί πολέμων ή περί οικονομικών ή περί περιβάλλοντος) που μένουν στα χαρτιά.
3) Επομένως η απόφαση αυτή καθ' εαυτή δεν έχει και τόση σημασία, με όση την περιβάλλει ο Καζάκης. Πιθανότατα δεν σημαίνει κάτι.
4) Έχω ξαναπεί (και δεν έχει βρεθεί κάτι που να μου αλλάξει αυτή τη γνώμη) πως η δημιουργία της ΕΖ είναι μια (ακόμα) προσπάθεια της (ενωμένης πλέον) Γερμανίας να κυριαρχήσει στις χώρες της περιοχής και που την περιβάλλουν. Δηλαδή δεν έχω καταπιεί πως το γερμανικό έθνος έχει αποδεχτεί (παρά τις δυο ήττες του το 1918 και το 1945) να ξεχάσει την επιθυμία του για "κυριαρχία" στο χώρο, απλώς κατάλαβε (οι πολιτικοί του - και ίσως και μεγάλο μέρος του κόσμου) ότι αυτό ΔΕΝ θα το πετύχει με τα όπλα.
5) Δεν έπαψε όμως ποτέ να προσπαθεί να το πετύχει. Και από τότε που συνήλθε απ' τις τελευταίες σφαλιάρες (και του επέτρεψαν να ξαναενωθεί σε ένα κράτος το 1990) αυτό έχει στο μυαλό του. Είναι στρατηγικός τους στόχος.
6) Μου φαίνεται λογικό αυτό, μιας και οικονομικοί ήταν οι λόγοι και των 2 πολέμων, και όχι πολιτικοί. Τα περί συγκρούσεων ιδεολογιών (ναζισμός vs κομμουνισμός) έχω πεισθεί πως είνα παπαριές για τους αφελείς - και για να τροφοδοτούνται οι μάζες με συνθήματα και να αποκοιμώνται (ή και να πηγαίνουν προς θυσία ευτυχισμένες και αφιονισμένες).
7) Οι λόγοι λοιπόν αυτοί δεν έχουν εκλείψει. Οι Γερμανοί πάντα θέλουν Lebensraum προς τα έξω, και το Lebensraum αυτό τους το προσφέρει η ζώνη του ευρώ.
8) Αυτό όμως είναι στρατηγικός στόχος. Για να επιτευχθεί, πρέπει να ακολουθηθούν τακτικές. Και αυτές είναι που ορίζουν τους επί μέρους τακτικούς στόχους.
9) Ναι, καλό θα ήταν (για τη Γερμανία) να τους έχει όλους, και τους 19, και περισσότερους ίσως αργότερα, "στη ζώνη του ευρώ". Αυτό όμως δεν είναι πάντα δυνατό. Παίζονται διάφορα παιχνίδια με διάφορες τακτικές κινήσεις, ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ παιζόντουσαν τακτικές κινήσεις και τα χρόνια του ΒΠΠ. Έχανε ο Ρόμμελ στην Αφρική, κέρδιζε ο Γκουντέριαν στην Ουκρανία. Και αντίστροφα. Έτσ πάνε αυτά τα πράματα.
10) Στα πλαίσια των τακτικών κινήσεων, είναι δυνατόν η Γερμανία να αποδεχτεί την απώλαια ενός μέλους (ενός μέρους) της ΕΖ. Θα χάσει κάτι εδώ, θα κερδίσει κάτι αλλού. Έτσι είναι οι πόλεμοι, και πόλεμος είναι αυτό που γίνεται.
11) Ναι, δεν θέλουν να μας χάσουν, αλλά αν πρόκειται επιμένοντας να μας κρατήσουν να χάσουν κάτι πολύ σημαντικότερο, ε, τότε θα μας αφήσουν να φύγουμε.
Παπαριές? Ίσως. Αλλά είναι μια άποψη - και μάλιστα γενικότερη απ' τις απόψεις του Καζάκη, που εχει (νομίζω) διάφορες εμμονές.
Συμπερασματικά, έξοδος της Ελλάδας από την ΕΖ, ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤ' ΑΝΑΓΚΗ διάλυση της ΕΖ.